Nazywam się Katarzyna Slany, jestem polonistką oraz doktorem literaturoznawstwa ze specjalizacją: Literatura dla Dzieci i Młodzieży. Ukończyłam polonistykę w krakowskim Uniwersytecie Pedagogicznym. Skończyłam też podyplomowe studia w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego z zakresu Gender Studies. Pracowałam w szkołach gimnazjalnych oraz licealnych podczas pisania dysertacji naukowej. Po obronie doktoratu podjęłam pracę badawczo-dydaktyczną w Instytucie Pedagogiki Przedszkolnej i Szkolnej Uniwersytetu Pedagogicznego. Od nowego roku akademickiego rozpoczynam pracę w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jestem członkinią Polskiej Sekcji IBBY (The International Board on Books for Young People). Cztery razy pełniłam rolę jurorki w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY. Jestem także członkinią IRCL (International Research in Children’s Literature). W 2017 roku prowadziłam wykłady dla bibliotekarzy w ramach projektu „Partnerstwo dla Książki” we współpracy z Wydawnictwem Dwie Siostry oraz Polską Sekcją IBBY. W 2018 roku udzielałam się jako wykładowczyni, opowiadając o zmianach zachodzących we współczesnej, polskiej literaturze dla dzieci, inspirowanych postmodernistycznymi metodologiami oraz zachodnimi trendami badań nad Literaturą dla Dzieci i Młodzieży. Prowadziłam spotkania autorskie z pisarzami/pisarkami m.in. z Katarzyną Nowak podczas konferencji omawiającej twórczość Doroty Terakowskiej z perspektywy XXI wieku.

Prowadzę prelekcje dla bibliotekarzy na określone tematy z zakresu Literatury Dziecięcej m.in. podczas krakowskich Targów Książki. Są to wykłady o grozie w literaturze dziecięcej, literaturze prozwierzęcej, interpretowane w duchu Studiów nad Zwierzętami, literaturze tanatopedagogicznej w  kontekście książki Śmierć w literaturze dziecięcej i młodzieżowej (red. Katarzyna Slany) oraz seminaria Wokół współczesnej literatury dziecięcej, zapoczątkowane prelekcją: Wojenne tematy w literaturze dziecięcej. W 2022 roku ukazała się monografia zbiorowa zatytułowana Imaginautka zaangażowana. Twórczość i biografia Doroty Terakowskiej z perspektywy XXI wieku pod redakcją moją oraz prof. Katarzyny Wądolny-Tatar. W moim dorobu znajdują się trzy monografie naukowe. Monografia autorska: Groza w literaturze dziecięcej. Od Gimmów do Gaimana oraz dwie monografie zbiorowe: Śmierć w literaturze dziecięcej i młodzieżowej oraz Imaginautka zaangażowana. Twórczości i biografia Doroty Terakowskiej z perspektywy XXI wieku. Jestem też autorką około pięćdziesięciu artykułów naukowych, jak również uczestniczką około czterdziestu konferencji naukowych. Mam tu na myśli konferencje polskie, międzynarodowe oraz zagraniczne (niektóre współorganizowane przeze mnie). Posiadam stale rosnący dorobek krytyczno-literacki. W 2019 roku zakwalifikowałam się na stypendium naukowe w Monachium, skierowane do badaczy literatury dziecięcej. Był to kilkumiesięczny czas owocnej pracy nad habilitacją.

Prywatnie uwielbiam czytać książki. Kocham pracę z książkami i tworzenie nowatorskich interpretacji. Literatura to moje życie – bez niej nie byłoby mnie. Uwielbiam żyć duchem danej książki, która staje się moim wiernym przyjacielem na lata. Moją miłość do literatury zawdzięczam Mamie i Tacie. W dzieciństwie Mama czytała mi mnóstwo książek dla dzieci, potem, kiedy już sama czytałam, nieustannie kupowała mi literaturę dziecięcą i młodzieżową oraz płyty i kasety z nagraniami wybitnej, klasycznej literatury dla dzieci, polskiej i zagranicznej, za co jestem jej bardzo wdzięczna. Tata, trochę fantasta, zabrał mnie do kina kilka razy z rzędu na Niekończącą się opowieść – adaptację powieści Michaela Endego, który to film pokochałam całym sercem i pozostał ze mną na zawsze. Moimi ulubionymi powieściami są Kotka Brygidy Joanny Rudniańskiej, Odysejki Doroty Combrzyńskiej-Nogali, Czarna Śmierć Torill Thorstad Hauger i inne powieści pisarki, Mój dziadek był drzewem czereśniowym Angeli Nanetti, trylogia Moje drzewko pomarańczowe Jose Mauro de Vasconcelosa, a także powieści Hanny Ożogowskiej. Mam też ukochane książki naukowe – Przezroczyste ramiona ojca. Studium etnologiczne o magicznych dzieciach Ewy Nowiny-Sroczyńskiej oraz Szczeliny istnienia Jolanty Brach-Czainy. Bardzo lubię kino, moje ulubione filmy to Godziny w reżyserii Stephena Daldry’ego i Smażone zielone pomidory w reżyserii Jona Avneta. Kocham przyrodę i zwierzęta, moją ulubioną porą roku jest jesień. Lubię ciszę, spokój, śpiew ptaków, deszcz, poczucie bezpieczeństwa. Od ludzi wolę zwierzęta. Mam ukochanego „nie-ludzia”, jest nim mój najdroższy przyjaciel Kot Młodzik. Jest ze mną bardzo długo i rozumiemy się bez słów. Ostatnio pojawił się młody, bardzo schorowany kotek, którego nazwałam Loretto, w skrócie Lorek lub Lor. Jest tak sympatyczny i pełen miłości, że podjęłam decyzję, iż u nas zostanie, choć Młodzik jest bardzo niezadowolony z obecności tego miłego intruza. Kocham herbatę z cytryną, którą traktuję jak nektar dnia powszedniego. Uwielbiam pisać, delektować się herbatą i i cieszyć spokojem kotów, które zawsze w pisaniu pomagają. I jeśli ktoś myśli, że sowa jest symbolem literatury, to jest w błędzie, gdyż był to, jest i zawsze będzie kot!

Dlaczego postawiłam na blog? Po pierwsze, pragnę pisać o literaturze dziecięcej, czasem też młodzieżowej na „własnym poletku”, gdzie nikt nie będzie mnie ograniczał terminami, pośpieszał lub prosił o pisanie na temat książek, o których pisać bym nie mogła. Po drugie – stawiam na samodzielne wybory tekstów. Po wielu latach pracy naukowej i dydaktycznej, sądzę, że mam kompetencje, by fachowo oceniać teksty dla dzieci i młodzieży. Robię to od prawie dwudziestu lat i jest to moja pasja. Blog kieruję do wszystkich miłośników literatury dziecięcej i młodzieżowej. Chciałabym tchnąć życie w tę ciągle jeszcze marginalizowaną w Polsce literaturę. Na blogu pisać będę o wartych uwagi nowościach, książkach tabuizowanych, wojennych i trudnych tematycznie, utworach tanatopedagogicznych, książkach prozwierzęcych, książkach będących wyzwaniem dla dorosłych pośredników lektury, książkach grozy dla dzieci, perłach mojego dzieciństwa, które towarzyszą mi całe życie, seriach znanych i lubianych. Chcę także przeprowadzać wywiady z pisarzami, pisarkami oraz znawcami tejże literatury. Jak widzicie, uchyliłam rąbka tajemnicy, ale pojawią się i inne kategorie, które miłośnicy literatury dziecięcej – dzieci, rodzice, babcie i dziadkowie oraz całe familie mogą uznać za ważne i przydatne w edukacji i rozwoju dziecka. Oczywiście, zachęcam do czytania bloga nauczycieli, wychowawców, edukatorów i inne osoby związane z literaturą dla dzieci. Pasjonaci łączmy się. Serdecznie Was wszystkich zapraszam.